Κινηματογράφος ΤΗΛΟΘΕΝ

«Όλες οι καλές ταινίες είναι ψίχουλα από το τραπέζι του Ομήρου»

Το θέατρο αντιγράφει την ζωή ή η ζωή το θέατρο;

Τι θα έλεγες να το δούμε από την πλευρά του κέρδους  ακολουθώντας την συμβουλή του  αβά που έδωσε στον συγκρατούμενο του τον  κόμη Μόντε  Χρίστο, όταν αναρωτιόταν ποιος τον είχε φυλακίσει.Του είπε  να ψάξει  να  τον βρει στα πρόσωπα που είχαν κέρδος συμφέρον από αυτό.

Κατάλαβα τι ήταν αυτό που έλειπε και το συμπλήρωσα.

-Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί  εν γνώσει του την μάσκα της φιλανθρωπίας  της  κολακείας της προσποιητής ευγένειας της φιλίας  όταν νομίζει πως κάτι θα κερδίσει από αυτό και εν αγνοία του την περσόνα  σε επίδειξη δύναμης και εξουσίας όταν είναι ξένος με τον εαυτό του. Και επειδή παραμένει ξένος με τον εαυτό του αναπτύσσεται υπέρμετρα η σκιά, ιδίως όταν την καταπιέζει λόγω της κοινωνικής   διαμόρφωσης άγρια και στενά. Ο ηθοποιός   την χρησιμοποιεί μαζί με τα κοστούμια για τις ανάγκες του ρόλου  του  "ποιών ήθος και φως". Υπάρχει το κέρδος με την μορφή της αναγνώρισης και του χειροκροτήματος  αλλά δεν υπάρχει το ψέμα και η υποκρισία της καθημερινής ζωής επειδή υπάρχει συμφωνία  μέθεξη μεταξύ θεατών και ηθοποιών.

-Ας μιλήσουμε για τις ομοιότητες των νεαρών  μυθικών μαχητών  περιπλανώμενων  από κοντά ή μακριά μαχητών , του Τηλέμαχου του Διόνυσου . Ποιες είναι;

-Οπωσδήποτε  είναι το νεαρό της ηλικίας, το παιγνίδι, το παιδί με τη Κατάφαση του Πνεύματος στις Μεταμορφώσεις του, όπως είχε οραματιστεί και ο Νίτσε, την καμήλα να γίνεται λιοντάρι και μετά  παιδί. Ο αυθορμητισμός   η δυναμική  ενέργεια  και ο  πηγαίος μαχητισμός.

Συμφώνησε   προσθέτοντας πως το θέατρο  και ο καλός κινηματογράφος είναι η εκπαίδευση της Συνείδησης μέχρι να δει τον εαυτό της και να γίνει Αυτοσυνείδηση, το ταξίδι του φωτός  στην έρημο του πραγματικού  με  την πυξίδα φάρο ενός Λόγου Ομηρικού.

Από μακριά  ακουγόταν μια μελωδία  νοσταλγική και μείναμε λίγη ώρα  οι δυό μας σιωπηλοί....

Σαν παλιό σινεμά.....

9. Τηλέκλειτος Τηλέμαχος

απόσπασμα από το βιβλίο μου

Ομηρικοί Διάλογοι εδώ

Αστραία ©