Η μάχη των πέντε στρατών

και η ερημιά του καταχραστή Νοσφιστή

Είναι μια καλή ταινία του  Πίτερ Τζάκσον  το   2014  βασισμένη στο καταπληκτικό έργο του Τολκίν, αλληγορία μυθιστορία.
Που αναφέρεται ο  μεγαλοφυής οραματιστής Τόλκιν;
Στα προβλήματα της εξουσίας από την εποχή της Ατλαντίδας στην συνύπαρξη τότε των δύο κόσμων, της Λεμουρίας και της Πσειδωνίας.
Μετά τον θάνατο του Νοσφιστή, Smaug,  δύο κόσμοι συγκρούονται, η  διογενής νοητική εξέλιξη της HOMO SAPIENS   συνείδησης με την βαρβαρότητα των ΟΡΚ φυλών και των  δρακοτεράτων.

ΝΟΣΦΙ είναι μια ομηρική ΛΕΞΗ που απαντάται πλειστάκις στα Ομηρικά Έπη σημαίνοντας: χωριστά, κρυφά, μακρά, χωρίς, εκτός, το νοσφίζω  απομακρύνω, το νοσφίζομαι,  κλέβω, αρπάζω.
Στην πολιτική ζωή σημαίνει ένα σφετεριστή, ένα καταχραστή.
Το ότι έχουμε σφετεριστές σήμερα, παλαιούς και νέους  "δεινόσαυρους"  που λυμαίνονται την πολιτεία και το δημόσιο χρήμα και  δημόσια περιουσία είναι γεγονός που αποδεικνύουν το πλήθος των σκανδάλων και της διαφθοράς από την οποία συνοδεύεται η πολιτική ζωή του τόπου και ο εξευτελισμός κάθε έννοιας αξιοκρατίας και δικαιοσύνης.
Το ότι έχουν την ΕΡΗΜΙΑ του Νοσφιστή και την άδεια ζωή, είναι βεβαιότητα.
Εν τέλει ποιος κυβερνά αυτό τον  τόπο;
Ο Σάουρον, ο Σόρος, ο  χρυσός μαύρος ή λευκός;
Ακόμη και ο συμπαθής νάνος Θόριν πέφτει στην παγίδα  της πλεονεξίας και της απληστίας  και αφήνει τους συντρόφους τους έκθετους.
Σε μια σύγχρονη αλληγορία πολλοί ΝΑΝΟΙ αυτό κάνουν με μια κοντόφθαλμη ιδιοτελή λογική.'Οταν τα ΟΡΚ και ο Αζόγκ είναι στη πόρτα σου, εθελοτυφλείς αν πιστεύεις   πως από μια ιερή πέτρα θα σωθείς.
Εν τέλει ποιος κυβερνά αυτό τον  τόπο;
Η  απληστία,  ο  ναρκισσισμός των σέλφι, η ανοησία, η κοντόφθαλμη μικροκομματική  ιδιοτέλεια και η τρέλα που επικρατεί, οι δράκοι και όχι η λογική.
Δυστυχώς.

Αστραία  ©©

Το Σινικό Τείχος

Το ξύπνημα του Δράκου

Με την υπογραφή και σκηνοθεσία του Ζανγκ Γιμού, ο οποίος υπέγραψε και τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου (2008) μια ακριβή παραγωγή Δύσης και Ανατολής, ΗΠΑ- Κίνας.

Κινέζικη προπαγάνδα και  προελαύνων εθνικισμός;;;;

Ή ένας έμμεσος  πολυεθνικός διεθνισμός;;;;;

Η ταινία  του 2016 δεν έχει κανένα βαθυστόχαστο νόημα, είναι απλοϊκή, αλλά είναι φαντασμαγορική και στα χρώματα σπουδαία. Συμβολισμοί, κίνηση, ρυθμός, καλοί πρωταγωνιστές και  χρωματική πανδαισία από τον σκηνοθέτη του καταπληκτικού κινέζικου " ΄Ηρωα".

Τα τέρατα «Τάο Τέι»

Κατά την έρευνα για τη συγγραφή του σεναρίου, οι σεναριογράφοι ανακάλυψαν τον κινέζικο θρύλο για τα τέρατα Τάο Τέι. Σε ένα κινέζικο βιβλίο φαντασίας που χρονολογείται 2500 χρόνια πριν, όπου γίνεται αναφορά σε διάφορα είδη τεράτων, τα Τάο Τέι περιγράφονται τόσο αδηφάγα που, σύμφωνα με το θρύλο, όταν δεν έχουν πλέον ανθρώπους να φάνε, αλληλοκατασπαράσσονται. Αναλυτικότερα, ο Κινέζικος Δράκος (αναφέρει η παράδοση) είχε εννέα γιούς, ένας εκ των οποίων ήταν το αδηφάγο Τάο Τέι.

"Εμείς το μπαρούτι και την πίστη, εσείς τον αυθορμητισμό και τον ορθολογισμό".

Λένε οι  σαυρομάτες Κινέζοι  στους  νεοατλαντικούς λογιστές  στην επέλαση των δεινοσαύρων.

Κάθε  καλό παραμύθι έχει τον δράκο του, κάθε καλή ταινία, ...ένα Απόλλωνα να τον σκοτώνει με το φως του.

Αστραία ©©