Ο γητευτής των αλόγων

Ο γοητευτικός Ρόμπερτ Ρέντφοντ  πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί την εξαιρετική αυτή ταινία το 1998, με λεπτούς χειρισμούς και ψιθύρους λεπτούς. Υπέροχα βουκολικά τοπία της αμερικανικής ηπείρου, προσεγμένες ερμηνείες αλόγων και ελλόγων όντων. 

Τι μου άρεσε περισσότερο;

Ο χορός κάτω από  τους ήχους του τραγουδιού «A Soft Place To Fall» συναρπαστικά ερωτικός, γιατί όπως λέει και μια ρήση νεογνωμικού: "Ερωτισμός είναι να χρησιμοποιείς το πούπουλο, πορνογραφία είναι να χρησιμοποιείς ολόκληρο το κοτόπουλο".Ο σκηνοθέτης το αποφεύγει άκρως ερωτικός.

Οπωσδήποτε η Άννυ είναι μια δυναμική σύγχρονη γυναίκα, αλλά δεν είναι " Η θλιμμένη Γιασμίν" και δεν φοράει Πράντα, σαν τον διάβολο την Μέρυλιν Στριπ στην αντίστοιχη ταινία.

Το αμερικάνικο όνειρο δύει στο αδιέξοδο του έρωτα σε μενεξεδένια δειλινά και καλπασμούς θεραπευμένων  αλόγων όντων της ψυχής.

Αστραία ©

Ο πλανήτης των πιθήκων

Επιστήμη χωρίς  αρετή είναι πανουργία. 

Αυτή η επιστήμη  και τα γενετικά πειράματα στα σκοτεινά εργαστήρια του Σηθ, οδήγησε στον καταποντισμό της  παλαιάς Ατλαντίδος. Ο επόμενος κατοικήσιμος πλανήτης, θα είναι των πιθήκων, αν δεν είναι των δεινοσαύρων και των σαύρων. Με αυτές τις σκέψεις, παρακολούθησα την ταινία και την προφητική αλληγορία της. Η σκηνή με την άφιξη και την λατρεία του Σίμος, που τον λέγανε Περικλή,  ήταν καταπληκτική, αλλά και η τελευταία, με  ένα  πίθηκο, πρόεδρο των ΗΠΑ, στην επιστροφή του αστροναύτη, εξαιρετικά σημειολογική. Προφανώς, η Νέα Ατλαντίδα, αφού  φτιάχνει τέτοιες ταινίες, γνωρίζει και αναγνωρίζει το πρόβλημα και αναζητά λύσεις, έτσι που είναι πολύ στριμωγμένη, από τις υπερβολές την αμετροέπεια και την απληστία της. Ο δρόμος της Αρετής δεν είναι  εύκολος, ανήκει μόνο σε ένα Ηρακλή και σε σωστούς ανθρώπους με  σοφία και πυγμή.

Planet of the Apes, είναι μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας που προβάλλει ένα φανταστικό σύμπαν όπου οι άνθρωποι και φανταστικοί νοήμονες πίθηκοι συγκρούονται για την εξουσία και την διακυβέρνηση του πλανήτη Γη. Η σειρά αυτή ξεκίνησε με το βιβλίο του Πιερ Μπουλ, που εκδόθηκε το έτος 1963, ονόματι Ο Πλανήτης των Πιθήκων. Η πρώτη ταινία  κυκλοφόρησε το 1968 και ήταν μια εισπρακτική και κριτική επιτυχία. Μετά από αυτήν την ταινία, ακολούθησαν και άλλες ταινίες, είτε συνέχειες ,είτε μεταποιήσεις, είτε επανεκκινήσεις, της ταινίας του 1968.
Αναφέρομαι στην ταινία του 2001  σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον.Στην ταινία αυτήν ένας Αμερικανός αστροναύτης της Αεροπορίας, ο Λίο, συντρίβεται σε έναν άγνωστο πλανήτη όπου οι πίθηκοι τον κυβερνούν και οι άνθρωποι είναι σκλαβωμένοι σε αυτούς. Αυτός με την βοήθεια των εναπομεινάντων ανθρώπων θα ξεκινήσει μια επανάσταση με στόχο να ανατρέψει τους πιθήκους και να επιστρέψει πίσω στον πλανήτη του.

 Αστραία ©

Το δακτυλίδι της εξουσίας

...και ένα γκόλουμ που την ακολουθεί

Το θαυμαστό έργο του Τολκίν που έγινε κινηματογραφική ταινία, εμπνευσμένο από τον Πλάτωνα,  μεγίστης διαχρονικής αξίας.
Τι σημαίνει εξουσία, απληστία, εκτός ουσίας;
Πως χρησιμοποιείται;
Πως μετατρέπει τους ανθρώπους σε γκόλουμ;
Τι είναι το γκόλουμ;
Η εσωτερική αντίφαση μέσα μας, η σκοτεινή πλευρά, η έλλειψη αυτογνωσίας, μέτρου και αρμονίας είναι το γκόλουμ, η σκοτεινή πλευρά και η σκιά ενός ανεξερεύνητου εαυτού που μας ακολουθεί.

Δ.Η μοναχική συντροφιά ενός Δακτυλιδιού

Αστραία ©