Προνοητικός Προμηθέας, δεσμώτης λυόμενος και πυρφόρος
Ποιητής Αισχύλος Χορός Ωκεανίδες Πρόσωπα Κράτος Βία Ήφαιστος Προμηθέας Ωκεανός Γη Ηρακλής Ερμής (μυθολογία) Ιώ
Η τραγωδία Προμηθέας Δεσμώτης γράφτηκε και διδάχτηκε μεταξύ των ετών 470 και 475 π.Χ. Ο σχετικός μύθος έχει αρκετές παραλλαγές. Σύμφωνα με την πιο γνωστή, ο Προμηθέας, για να βοηθήσει τους ανθρώπους, έκλεψε από τον Ήφαιστο τη φωτιά και τους την έδωσε, διδάσκοντάς τους παράλληλα τις επιστήμες και τις τέχνες. Ο Δίας, για να τον τιμωρήσει, τον έδεσε στο όρος Καύκασο κι έστελνε κάθε μέρα έναν αετό να τον τρώει το συκώτι. Τον Προμηθέα τον ελευθέρωσε ο Ηρακλής κατά τον τελευταίο Άθλο του, τα Μήλα των Εσπερίδων.
Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, θεωρεί το πνεύμα, πυρ, τη φωτιά, δάσκαλο πάσης τέχνης και λέει:
Δέστε, θεός, από θεούς, πώς πάσχω. Χάρισα στους θνητούς ο δύστυχος τα θεία δώρα και μπήκα στης ανάγκης το ζυγό. Έκλεψα κι έκρυψα σε ξύλο κουφωτό το σπόρο του πυρός, το δάσκαλο για πάσα τέχνη των θνητών, προίκα μεγάλη. Για τέτοιο κρίμα πληρώνω μετέωρος στην ερημιά, καρφωμένος σε τούτο το βράχο. Με βλέπετε τον άμοιρο θεό δεσμώτη, τον εχθρό του Διός, το μισημένο απ' όλους τους θεούς, αυτούς που στην αυλή του Διός συχνοδιαβαίνουν.
Γιατί πολύ τον άνθρωπον αγάπησα.
μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Ο Άτλας κρατώντας τον ουράνιο θόλο κοιτά τον Προμηθέα, δεμένο σε πάσσαλο, και τον αετό που του τρώει το συκώτι. Παράσταση ζωγραφισμένη στο εσωτερικό ανοιχτού αγγείου (κύλικα). Γύρω στο 550 π.Χ.
Το Θέατρο της Δευτέρας
ΕΜΕΙΣ τι κοιτάζουμε;
Αστραία
ΠΗΓΗ
